Ρητορική Τέχνη και Δικηγορία.
ομιλία στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών
Τι αγόρευση δίνει ο Συνήγορος Υπεράσπισης όταν:
1) Ο κατηγορούμενος κατά την απολογία του ομολογεί όλη την επιβαρυντική γι’ αυτόν αλήθεια,
2) Αποκαλύπτοντας νέα στοιχεία για 1η φορά στο Ακροατήριο, επιβαρύνει την θέση του κατηγορουμένου ιατρού για ανθρωποκτονία εξ αμελείας από ιατρικό λάθος, η ίδια η μάρτυρας που θα τον υπερασπιζόταν, συνάδελφός του και συνεργάτιδά του,
3) Έχει καταδικαστεί αθώος εξ αιτίας εσφαλμένων αποδεικτικών μέσων.
Πώς, ενώ ως Δικηγόροι πλέουμε σε έναν ωκεανό γεμάτο καρχαρίες και τσούχτρες, με μόνο μας εφόδιο ένα φουσκωτό σκάφος, μπορούμε να δημιουργήσουμε ένα αξιόπλοο πλοίο, και με μηχανές και με πανιά και με έμπειρο καπετάνιο. Πώς μπορούμε να χτίσουμε γέφυρες, οι οποίες ενώνουν τις ηπείρους, χωρίς να χρειαστεί καν να βραχούμε από τον ωκεανό.
Πώς είναι δυνατόν ένας Δικηγόρος, ο οποίος υπερασπίζεται εγκληματίες, να διακρίνεται ο ίδιος από εντιμότητα και να προσδίδει έτσι κύρος στον δικανικό λόγο.
Μπορείτε να πάρετε κάποιες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα στην ομιλία μου, την οποία έδωσα στα πλαίσια εσπερίδας του Ερευνητικού Ομίλου Φοιτητών Νομικής, την 15η Ιανουαρίου 2016 με τίτλο “Χρήσιμες Συμβουλές για το Νέο Νομικό”, στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών.
Με τον Αντιπρόεδρο Παιδείας του Ρητορικού Ομίλου- Ελληνικό Toastmasters Club, κύριο Γεώργιο Παναγιωτόπουλο, Μηχανικό Ηλεκτρονικών Υπολογιστών, Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, εκπροσωπήσαμε τον Όμιλο στην εσπερίδα αυτή. Ο κύριος Παναγιωτόπουλος άνοιξε την εκδήλωση, παρουσιάζοντας τις γενικές αρχές της Ρητορικής Τέχνης και συνέχισα εγώ με τις εφαρμογές της στο Νομικό Κλάδο.